Kampeertocht van Adelaide naar Alice Springs

Half 7 in de ochtend 13 oktober staan we in een twijfelachtige buurt te wachten want we worden opgehaald voor een 10 daagse outback experience naar Alice Springs. Geen bereik met de mobiele telefoon, geen electronica, alleen wij en de groep en de elementen van de natuur. De groep is leuk, 14 mensen waarvan 10 Nederlanders, een engelsman, een fin, een australier en een nieuw zeelandse. De leeftijden zijn ook gemengd al zijn de meeste onder de 30 er zijn er ook een aantal rond de 60 en zelfs een vrouw van 68 echt respect. We hebben 6 mannen en 8 vrouwen. En reisleider Shane 26 jaar jong en een echte australier. De eerste dag hebben we vooral veel uitleg gekregen. En bier en wijn ingeslagen voor bij het kampvuur. We zijn in flinders range neergestreken. 's avonds gebarbecued op het kampvuur, voor het eerst kangaroo vlees gegeten en het was lekker. Het was wel erg koud, nachttemperatuur van 5 graden. En dat werd de eerste keer slapen in een swag. Tot nu toe ben ik er geen voorstander van. Nek en rugpijn, hoofdpijn, het ligt veel te hard en draaien gaat moeizaam. Hopen dat het nog went.

De tweede dag in flinders range begonnen we al iets beter te wennen. En de nacht was ook een stuk beter al was het nog wel koud. Ik ben er achter dat wat meer aandacht aan je bed besteden wonderen doet. Kuiltje graven voor je schouders en heup en zorgen dat de ondergrond zacht is. Vannacht lag ik in een rivierbedding met kiezelzand dat was perfect. Met de temperatuur komt het ook wel goed het wordt elke dag warmer en een hoed is zelfs verplicht straks tegen een zonnesteek. Dus ik heb een mooie kangaroo lederen hoed gekocht. Erg blij mee!

Elke dag hebben we als basis ongeveer het zelfde ritme. Een uur voor zonsopgang opstaan. Swag direct oprollen, vuur aan, billy er op (een kan met water) ontbijten, afwassen, alles in de truck en gaan rijden. Hout sprokkelen onderweg en ijs kopen voor in de koelboxen en tanken. Waar we stoppen en wandelen is uiteraard elke dag anders. Dan ergens stoppen voor de lunch. Billy op de gasbrander, lunch maken, eten, afwassen en alles in de trailer terug. Soms hebben we bij de lunch een mogenlijkheid om te douchen. Dan de middag activiteit of rit. Dan naar het kamp. Alles uitpakken, vuur aan, eten voorbereiden, swag klaarleggen (opgerold) op de plek waar je wil slapen. Dan koken, eten. Inmiddels is het donker, dan afwassen, opruimen, nog even bij het kampvuur zitten en je swag klaar maken om te gaan slapen. Meestal liggen we er al voor 10 uur in. Dan natuurlijk voor het slapen nog wel even in de swag liggen en genieten van de sterren. Zoveel sterren heb ik nog nooit gezien. Ook elke avond wel een aantal vallende sterren. Awsome! Volgende dag tussen 5 en 6 uur weer op, soms nog vroeger. Het record was kwart over 4.

Op de vierde dag kregen 5 mensen de kans om een vlucht te maken boven de outback en de painted dessert tegen een lage prijs. (Dit was nog nooit eerder gedaan in deze reis) Ik heb die kans gegrepen. Even leek het er nog op dat het niet door zou gaan omdat de eigenaar van willowscreek (ja 1 man bezit hier een heel dorp met slechts 6-10 inwoners) hij had gezegd dat we om half 8 mochten vliegen maar had dit niet goed doorgegeven aan de pilote dus er stond nog een vlucht geboekt om 8 uur. Gelukkig hebben die twee aardige mensen er mee ingestemd om een uurtje later te gaan vliegen zodat wij toch de vlucht konden maken. No worries! We gingen in een klein vliegtuigje met mijn benen bijna in mijn nek (en ik ben niet eens groot) Het eerste gedeelte was erg vlak en leeg op wat grassen na maar je zag wel de verkleuringen van waar water was geweest. En het geeft een goed beeld van de leegte en uitgestrektheid hier in de outback. Dit stuk land waar we over heen vlogen is zo groot als Nederland en heeft 60 inwoners. Er is hier ook een farm (boerderij) die zo groot is als België (Anna creek station) en is ook eigendom van diezelfde man. Bizar! (Op het land van die kettelfarm hebben we gekampeerd deze nacht tussen de koeien.) Daarna kwam the painted dessert, heuvels, bergen met prachtige kleuren, rood, wit, oranje, geel, grijs. Heel bijzonder! We hebben in totaal een uur in het vliegtuig gezeten en de pilote deed het super, hele zachte landing en totaal niet eng, heel soepel. Prachtige ervaring.

Coober pedy is ook een heel bijzonder stadje hier zijn de opelmijnen en 70% van de inwoners hier woont onder de grond. We hebben de mijnen en zo'n ondergronds huis gezien, mooi en altijd een heerlijke temperatuur, geen stook of koel kosten maar toch zou ik het licht missen in huis. Er is geen enkel raam.

Vandaag zijn we in het centrum van Australie aangekomen. Als je hier je vinger onder zou houden dan balanceert australie op je vinger. Het is nu inmiddels 37 graden overdag en rond de 15 graden s nachts. We hebben gewandeld rond uluru de grote rode rots en door de olga's. Uluru was het zwaarst want de hele route was in de zon. Maar wel erg mooi. De groep is nu ook echt heel hecht. Het voelt als een familie, iedereen kan met elkaar overweg en helpt elkaar. Iedereen is zo lief en zorgzaam! Ik mag elke dag de lange haren van Suzanne invlechten dus dat voelt ook alsof ze mijn zusje is. Heel leuk. Hier bij uluru hebben we op een camping geslapen en de douches, toiletten en zwembad waren wel lekker maar ik miste de bush direct. Al die mensen hier ben ik niet meer gewend buiten mijn groep om en het is zo fijn om alleen met je eigen groep in the middle of nowhere te zijn! Blij dat het maar 1 nachtje is en dan lekker de bush weer in! We hadden ook meteen boze buren op de camping vanwege de tijd dat we arriveerden, 7 uur sochtends. Tja wij leven nu niet meer op tijd maar op het ritme van de zon. Die mensen hadden direct een hele boze en agressieve brief geschreven en bij ons neer gelegd en het brandhout over het hek gegooid. Idioot. Laat mij maar weer lekker de natuur in trekken! Weg uit de drukte en gedoe.

De laatste dagen waren relaxt. Stukje rijden, stukje wandelen, lekker zwemmen of wat voor jezelf doen. Een balspel of frisbee gooien met elkaar. Heerlijk rustig aan. Echt genieten. De dagen zijn echt om gevlogen aan de ene kant heb je het gevoel dat je nog maar net vertrokken bent maar toch voelt het ook alsof we als groep al tijden lang bij elkaar zijn. Op een goede manier. De laatste dag zijn we met zijn allen uit eten geweest en de pub in gegaan. Echt heel gezellig, en ook apart elkaar dan weer schoon en opgetut te zien. Hele andere mensen meteen. Ik ga het outback leven en de bush missen. De sterren, het kampvuur, het buitenleven, het avontuur. Heerlijk!