Great Barrier Reef

Momenteel zijn we in Cairns, helaas in een hotel zonder WIFI en met een computer waar ik geen foto's kan uploaden dus die houden jullie nog tegoed. Wel wil ik de ervaring alvast delen.

De afgelopen twee dagen hebben we doorgebracht op een 15 meter lang zeilschip met 11 andere mensen. Meteen besef je hoe klein de wereld eigenlijk is als er een jongen op de boot stapt die is opgegroeid in Zoetermeer. We kenden elkaar niet maar dat had zomaar gekund. Dat was wel gezellig.

Wat een bijzondere ervaring waren de afgelopen twee dagen. We begonnen op de heenweg naar het Reef al met dolfijnen die met ons mee zwommen naast de boot. Super gaaf! Het is overigens wel even wennen op zo'n relatief gezien kleine boot op zee, het schommelt alle kanten op. Gelukkig waren er genoeg pillen op voorraad tegen zeeziekte en hebben we daar geen last van gehad. Alleen heeft Michael nog wel wat last van zeebenen op dit moment.

Eenmaal op de eerste snorkellocatie aangekomen gingen de wetsuits aan, flippers aan en masker op. Ik (Daphna) vond het engste eigenlijk om van de boot af te springen. En uiteraard ging dat dus ook mis de eerste keer. Ik kreeg een flinke hap zout water binnen en kreeg geen adem meer. Ik kon natuurlijk ook niet door mijn neus ademen want ik had een masker op. Daar lag ik dan in de zee. Meteen een paniekreactie natuurlijk, gelukkig wist kapitein Scotty meteen wat hij moest doen en schreeuwde naar me wat ik moest doen net zo lang tot ik het deed en weer tot rust kwam. Met een "well done doll" van Scotty kon ik nu rustig het reef tegemoet zwemmen. Helaas was bij de eerste duik de batterij van de camera plots leeg en bij de tweede duik begaf hij het, maar gelukkig waren er meer mensen met onderwater camera en komen de foto's toch onze kant nog op. Het koraal is echt prachtig en het ligt zo dicht bij je moet gewoon oppassen dat je het niet raakt als je zwemt. Honderden duizenden vissen gezien. Tientallen verschillende soorten van klein tot mega groot (ongeveer de helft van mijn lichaam zo groot) We hebben in totaal over de twee dagen op 4 verschillende locaties gesnorkeld, de ene locatie nog mooier en meer bijzonder dan de ander. En oefening baart kunst, het ging steeds een beetje beter, zowel met het springen als het zwemmen met flippers, ook dat is een slag die je even door moet hebben. Op de laatste dag werd ik nog getrakteerd op een grote schildpad die zo dicht bij zwom dat ik hem bijna kon aanraken. En een zandhaai die lekker lag te chillen. Zo verschrikkelijk gaaf om te zien!

En dan de avond op de boot. Het is hier al erg vroeg donker en dan lig je met je zeilboot midden op zee geen stukje land of andere boten te bekennen. De ervaren duikers onder ons hebben ook nog een nachtduik mogen maken. Dat was ook heel bijzonder want vanaf de boot kon je precies zien waar ze zich bevonden door een aparte groene lichtvlek in het water die bewoog. Daar heb ik ook even gefacineerd naar zitten kijken. Vervolgens trokken veel mensen zich terug in de slaapkamers en lig je op het dek naar de sterren te kijken en hoor je enkel het geruis van de zee en het slaan van de golven. Zo heerlijk rustgevend is dat! Dat voelt echt zo vredig en ontspannen, geen telefoons, geen bereik, geen tv of radio helemaal niets, alleen jij met een paar groepsgenoten en de zee en de sterren. Heerlijk! Dat is vakantie!

Het slapen op een boot vond ik persoonlijk iets minder geslaagd. Het was best een onrustige nacht dus je werd heel de nacht flink heen en weer gewiegd en ik schrok elke keer weer wakker. Dat is iets waar ik toch echt wel aan moet wennen. Michael had hier minder last van die had alleen wat moeite met het kleine bed, waar ik dan weer geen last van had :-)

De volgende ochtend gingen we na het ontbijt meteen weer het water in. Na de laatste duik hebben we nog heerlijk in de zon op het dek gelegen en genoten van de vrijheid en gezelligheid op zee. Met speciale dank aan kapitein Scotty die zoveel kennis had en alles op een hele leuke en gezellige manier kon brengen maar ons ook zeker veel over het rif en het zeilen geleerd heeft. Toen was ik toch wel weer blij om vaste grond onder mijn voeten te hebben. Maar het was een ervaring om nooit te vergeten.

Straks even slapen in een bed dat stil staat, lijkt me heerlijk. En dan morgen de huurauto halen en op naar Cape Tribulation.